(...)

Wstajesz codziennie rano i myślisz sobie „To ten dzień, który będzie lepszy”.

I znowu jeb dowiadujesz się czego byś sie nie chciał dowiedzieć

Pełno fałszywych osób i przez to się wkurwiamy niepotrzebnie 

Chcąc to olać to tak rozmyślasz „Po co właściwie my tak cierpimy”?

Ja codziennie wieczorami sobie myślę o co kurwa chodzi

Niedość, że codziennie kłótnie z ważnym osobami 

Niedość, że dowiadujesz się, że osoby które były to jebaly ci dupę

I niedość, że wmawiasz będziesz „silniejszy” to przecież się nie da

Czy to jest ustalone? los się na mnie uwziął czy o co w tym chodzi

Czy zasłużyłem na to wszystko?

Nikt z nas nie jest święty, to akurat racja

My też właściwie osoba nawet,  która to czyta właśnie TY może zraniłeś

Fakt ja zraniłem i najgorszym we mnie jest nie umiem powiedzieć jebanego

„PRZEPRASZAM” Chociaż bym chciał.. to nie potrafię

Mam trudny charakter i niekażdy by potrafi zrozumieć mnie

Czasami sam siebie nie potrafie zrozumieć

Zadaje sobie pytanie czasami gdyby nie internet czy miałbym się do kogo odezwać

Czy może przez internet się zmieniamy?

Moim zdaniem życie to jest jeden wielki test sprawdzający naszą psychikę 

tylko szkoda, że przez ludzi codziennie tyle osób się zabija 

jak często myślicie co by było, gdybyście zniknęli z tego świata 

Czy ktoś zatęskni, czy ktoś będzie płakać, czy ktoś będzie odwiedzać wasz grób 

czy jak zniknięcie, to będzie mniej problemów?

Gdyby to się dało sprawdzić i móc przewrócić życie spowrotem pewnie z miliony ludzi, by to sprawdziło 

Pewnie większość czytających, to jest w wieku 13-16 lat 

Chociaż zajmuje czas, a jednak czytacie to do końca i chcecie więcej i więcej 

Pomagając innym osobom słyszę wciąż powtarzające się słowa:

„ Kłócę się wciąż z rodzicami „ 

„ Mam niską samoocenę „

„ Boję się ludzi,ufać i kochać „

„ Nie mam z kim porozmawiać „

„ Chciałbym zniknąć „

i innych podobnie..

Ale tak naprawdę pomyślcie? Nie jesteście sami! Jest wiele milionów ludzi, którzy mają takie same, lub gorsze problemy.

Może zastanówcie się co trzeba zmienić, by było lepiej?

Kłótnie z rodzicami bywają bolesne, bo tak naprawdę nie zdajemy sobie sprawę w jaki sposób my ich ranimy, a oni nas. Zazywczaj nawet rozmowy nie pomagały. Później wmawiacie sobie, że rodzice was nie kochają i chcielibyście ich zmienić. 

Naprawdę? Przecież każdy rodzic dałbym sobie rękę uciąć, że was kocha, ale niekażdy umie to pokazać i to z czasem minie! Albo przez wasze odpowiadanie bezsensowne zwane „pyskowaniem” się kłócicie, ale to normalne, bo zazwyczaj będzie taki okres w życiu, ale zastanówcie się czy nie bedzie wam brakować ich? Za kilkanaście lat, które szybko miną już ich nie będzie i zostaniecie sami.

Niska samoocena? Przez? Osoby, które wam zazdroszczą czy może, że sami sobie się nie podobacie

By akceptować siebie pierw musicie dostrzegać w sobie, to co macie! A czego inni nie mają

Nie powinniście się wstydzić siebie, bo daleko nie zajdziecie

Trądzik, wysypka, blizny cokolwiek macie, każdy z was jest piękny i znajdzie osobę która pokocha was za to jacy jesteście, ale nie możecie wmawiać sobie „za chuda, za gruba, za brzydka”, to tylko pogarsza! Cieszcie się, że jesteście jacy jesteście, bo właściwie ktoś inny, by chciał wyglądać jak TY

W tych latach jest szczerze mówiąc trudno znaleźć osobę na stałe z którą można pogadać dosłownie o wszystkim, ale trzeba wiedzieć komu można mówić, a komu nie i trzeba mieć nastawioną barierę 

Prawdziwa miłość jest dopiero po ślubie! teraz w tym młodszym wieku dla nas to jest też coś 

Ale to jest uwierzcie mi, że chwilowe życie zacznie się dopiero jak będziecie mieć własne dzieci 

Śmierć? zazwyczaj osoby, które nie miały nigdy problemów nie wiedzą co czuja osoby, które robią sobie krzywde lub mają myśli samobójcze. Ja miałem próby samobójcze po czym jestem znany jako „Atencjusz, który zrobił to dla fejmu i normalnie gdyby nigdy nic żyje” niektóre słowa nawet przez obce osoby mogą nas zaboleć ale trzeba to przeboleć. Zamiast ranić swoje ciało załóżcie sobie własny pamiętnik i piszcie co odczuwacie uwierzcie mi ludzie w tych latach widząc „blizny” źle reagują i po kilku latach nawet pracy nie znajdziecie, ani nie wezmą was na poważnie, bo kto by pozwolił pracować komuś z bliznami na ciele i zawalonymi papierami z psychiatryka,szpitali czy policji. 

Najgorsze chyba w każdym nas jest szybkie ufanie i później najbardziej cierpimy

Opowiem wam trochę mojej historii:

Normalny chociaż nienormalny, bo kto normalny by się tak zachowywał 

Mam 16 lat i jestem, aż po kilku próbach samobójczych co zapewnię nie widać po mnie

Typowy fejm, który martwi się o swoją dupę i ma wyjebane w innych, którzy się starają 

Jak kurwa? Mogę inni oceniać mnie nie znając mnie.

Chujowe zachowanie wręcz żałosne 

Fakt wybiłem się jakoś i może mam trochę jakiegos fejmu, ale bez tego bym nie poznał nikog 

Otworzyłem się właściwie przez osoby poznane i zmieniłem się jakoś 

To, że wstawiam zdjęcia i inaczej się zachowuje nie znaczy, że to co było to zniknęło lub zrobione dla jebanego fejmu 

Równie dobrze mógłbym skasować wszystko, ale trzymają mnie osoby na których mi zależy 

Live który był robiony w maju przez setki osób wyśmiewany i wyzywany, bo dziewczyna ze mną zerwała i szukałem atencji? Teraz nie boje się jakoś o tym pisać, bo wyjebane kto co sobie o mnie pomyśli.

Byłem słaby psychicznie i wyszło jak wyszło nie znasz sytuacji to się nie wpierdalaj 

Co jeszcze mogę powiedzieć? „Rozpieszczony bachor”?

Skąd ludzie biorą takie teksty.. ciekawi mnie to

Do 14 roku życia prawie nie miałem nic

Uwierzcie mi nic. 

Teraz jestem w bogatszej rodzinie i zafundowali mi lepsze ciuchy i to, że się ubieram jakoś inaczej to znaczy, że „rozpieszczony” bardzo denerwuje mnie to

Gdyby osoby wiedziały co ja przeżywałem, to nie byłoby zaciekawie 

Ale nie użalając się więcej to będzie ostatnia rzecz o mojej osobie i myślę, że ostatni post 

właściwie możliwe, że czasem coś wstawię ale rzadko bardzo.